van puno naar Cusco

Na een goede nachtreis aangekomen in Cusco om vijf uur in de morgen.
Tot kwart voor zeven zijn we op het drukke station gebleven, het is niet verstandig om in het donker de straat op te gaan.
In het centrum hebben we ons op Plaza de Armas af laten zetten, en direct werden we al aangesproken door een vrouw voor een groepje.
Al wat wij wilden was koffie en even wakker worden. Daarop werd haar man erbij geroepen. Hij heeft familie die goede koffie schenkt, met een machine, en ze serveren ook ontbijt.
Wij mee en ondertussen wilde hij wel een kamer regelen en de reis naar Machu Picchu.
Eerst koffie, nou hij had niets gelogen, wat een leuke gelegenheid en wat een heerlijke koffie. Direct gevraagd naar de wifi en gauw manlief gebeld. Thuis gaat alles goed.
Els gaat met de man mee ,Willy heet hij, kuiken naar de kamer die hij aanprijst.
Bleek in een smal schuin oplopend benauwd steegje te zijn, de kamer was goed de omgeving minder. Els vervolgd haar weg, Willy achter haar aan. Deze mensen krijgen commissie als ze jou bij een hoteleigenaar aanbrengen, dus Willy wil wel.
Els niet werd er peuneveu van en heeft gevraagd of hij weg wilde gaan, en dat deed hij.
Na een half uur was Els weer terug bij mij en had een kamer gevonden.
In het verlengde van Plaza de Armas, lekker dicht bij het centrum.
De kamer moest nog schoon gemaakt worden en dat zou 20 minuten duren.
Voor ons stond koffie,thee en broodjes klaar, zo lief dat krijg je normaal niet.
Nadat de kamer klaar was hebben we onze spullen erin gezet en zijn op verkenning gegaan.
De eerste indruk is goed, mooi omgeven door bergen. Gezellige pleintjes, ook weer zo schoon op straat. Door de ligging heb je hele steile weggetjes.
Onze ademhaling gaat vanwege de hoogte, gauw over in hijgen. Cusco ligt op 3300 meter hoogte en heeft als bijnaam de keizerlijke stad.
We zijn inmiddels informatie aan het inwinnen voor Machu Picchu, de prijzen verschillen van 205 dollar tot 245 dollar p.p., dat het zo duur is komt door de treinreis.
Het moet even bezinken. Eerst maar even geld pinnen.
Dit hebben we nog nooit meegemaakt, een megarij voor de pinautomaat.
Teruglopend en al pratend over de hoge kosten voor Machu Picchu besluiten we om eens te kijken wat het kost als we niet georganiseerd gaan, uiteindelijk is dat onze manier van reizen.
Eerst geïnformeerd bij de Inkarail, vervolgens bij de officiële tourinformatie, en inmiddels weten we ook waar we de tickets voor Machu Picchu moeten kopen